Początki Nadleśnictwa Sobibór

Najwcześniejsze dane o historii powstania i rozwoju Państwowego Nadleśnictwa Sobibór sięgają końcowych lat XIX wieku. W tym czasie lasy administracyjnie należały do Nadleśnictwa Chełm i były administrowane przez „pałatę leśną" byłego zaboru rosyjskiego. Ponieważ odległość obu kompleksów była dość znaczna, dlatego też został utworzony urząd tzw. „objezdczyka", który zamieszkiwał w budynku obok wsi Wołczyny. W skład dawnych lasów wchodziła powierzchnia około 7 500 ha. W późniejszych latach lasy te zostały częściowo podzielone pomiędzy prywatnych właścicieli za zobowiązania serwitutowe. Po oddaniu serwitutów pozostała powierzchnia około 3 500 ha, na której nie ciążyły żadne zobowiązania.
W 1920 r. utworzono Nadleśnictwo Sobibór z przynależnością do Dyrekcji Lasów Państwowych w Siedlcach, a następnie w Radomiu. W ostatnich latach przedwojennych Nadleśnictwo Sobibór znowu podlegało Dyrekcji w Siedlcach. Po zakończeniu wojny w 1945 r. do Nadleśnictwa zostały włączone lasy dawnej własności prywatnej o pow. 330 ha, upaństwowione dekretem PKWN, oraz grunty o pow. 1270 ha przejęte około roku 1950 na skutek przesiedlenia właścicieli narodowości ukraińskiej. W latach 1950 – 1974 w dalszym ciągu przejęto dużą ilość gruntów i lasów opuszczonych przez właścicieli oraz grunty przekazywane do PFZ, jak również w wyniku likwidacji szachownicy – około 5 000 ha.
W 1973 roku do Nadleśnictwa Sobibór włączone zostało Nadleśnictwo Dubeczno, utworzone w 1960 roku o powierzchni około 5300 ha, oraz uroczysko Petryłów z Nadleśnictwa Stańków. Wśród gruntów przejętych, wchodzących w skład obecnego nadleśnictwa ze względu na pochodzenie, na uwagę zasługują: część kompleksów Osowa i Macoszyn, które zostały upaństwowione w dwudziestoleciu międzywo-jennym, północno-wschodnia część Obrębu Dubeczno o powierzchni 1234 ha, która łącznie z lasami obecnego Nadleśnictwa Włodawa należała do czasu ich upaństwowienia, na mocy dekretu PKWN, do dóbr włodawskich rodziny Zamojskich. Gospodarka leśna w tych lasach oparta była na planach z 1920 i 1931 roku.